MustafaKemal Atatürk uygun fiyat, hızlı kargo ve kapıda ödeme seçenekleriyle kitapsepeti.com ’da. Mustafa Kemal Atatürk avantajlı fiyatlarıyla hemen satın almak için tıklayın! Atatürkİlkeleri ve İlkelerle İlgili Anahtar Kelimeler Konu Anlatımı. Kategori : 8. Sınıf Sosyal Bilgiler Dersi Konu Anlatımları. Atatürk ilkeleri Türk Milleti'ni çağdaş uygarlıklar düzeyinin üzerine çıkarmak için yapılacak çalışmalarda ve yeniliklerde esas alınacak olan ilkelerdir. İstiklalMarşı’nın tamamını yazarak Atatürk ve Kurtuluş Savaşı resimleri ile süslenmesi,10 kıtanın ezberlenmesi: Hikaye Yazma: Sizden verilen görsellerden yararlanılarak bir hikaye yazmanız istenmektedir. Şiir Okuma: Sevgili Öğrenciler! Seçtiğiniz konuyla ilgili bir şiiri sınıfta okuyunuz. MÜZİK Okul öncesi Eğitim, Okul öncesi Forum, Okul öncesi öğretmenleri net, Anaokulu etkinlikleri aylık plan sanat etkinlikleri, gözlem gelişim raporu Facebookta gruptaki dostlarımızın ATATÜRK ile ilgili paylaştığı kısa kısa şiirleri bir sayfada topladık hepsine teşekkür ederiz. Theneed to investigate the children's books used in pre-schools and kindergartens of The Ministry of National Education emerged and established the purpose of the study. Hence, it has been tried to contribute on the relevance and adequacy of okulÖncesİ dÖnemde mÜze eĞİtİmİ İle Çocuklarin tarİhsel dÜŞÜnme becerİlerİnİn gelİŞtİrİlmesİ* development of the historical thinking skills of children with museum education in pre-school period RUmxve. agationmary-corGd0Iulazyloadgation" data-rGd0Iu-ppqjo'text/javascript' src='httpabsolute;right8px}.swp-includes/js/dist/vendor/ idg'regenerator-runtime-js' defer> agationmary-corGd0Iulazyloadgation" data-rGd0Iu-ppqjo'text/javascript' src='httpabsolute;right8px}.swp-includes/js/dist/vendor/ idg'wpkb9lyfill-js'> agationmary-c'text/javascript' idg'onntacr-fspzv7-js-extra'>var wpcf7 = {"api"{"root""httpa\/\solute;right8px}.\/wp-json\/","nameemB64""onntacr-fspzv7\/v1"},"cached""1"}; agationmary-corGd0Iulazyloadgation" data-minify="1" data-rGd0Iu-ppqjo'text/javascript' src='httpabsolute;right8px}.swp-ight600cache/min/1t-weight600plugins/onntacr-fspzv7/includes/js/ idg'onntacr-fspzv7-js' defer> agationmary-c'text/javascript' idg'toc-front-js-extra'>var tocplus = {"visibility_show""show","visibility_hide""hide",">aaf""Auto"}; agationmary-corGd0Iulazyloadgation" data-rGd0Iu-ppqjo'text/javascript' src='httpabsolute;right8px}.swp-ight600plugins/table-ofeight idg'toc-front-js' defer> agationmary-corGd0Iulazyloadgation" data-rGd0Iu-ppqjo'text/javascript' idg'rGd0Iu-browser-checker-js-after'>"use strict";var _createCpx}.mfunction{function definePropertiestarget,props{forvar i=0;i agationmary-c'text/javascript' idg'rGd0Iu-preloado7ZICs-js-extra'>var RGd0IuPreloadLinksConfig = {"excludeUris""\/?.+\/?feed?\/?.+\/???$\/?.+\/?BtAFk\/\/index\\.php\/?wp\\-json\/.*$\/refer\/\/go\/\/recommend\/\/recommends\/","usesTrailingSlash""1","wa6asExt""jpgjpeggifpngtiffbmpwebpavifpdfdocdocxxlsxlsxphp","fileExt""jpgjpeggifpngtiffbmpwebpavifpdfdocdocxxlsxlsxphphtmlhtm","siteUrl""httpa\/\solute;right8px}.","onHoverDelay""100","rateThrottle""3"}; agationmary-corGd0Iulazyloadgation" data-rGd0Iu-ppqjo'text/javascript' idg'rGd0Iu-preloado7ZICs-js-after'>function { "use strict";var r="function"==typeof Symbol&&"symbol"==typeof typeof e}functione{return e&&"function"==typeof Symbol&& e},emfunction{function ie,t{forvar n=0; e{ Promisefunctione,t{var n= 0===e?"undefined"re!1 in e-1===["http","httpa"].indexOf null;var n=t? null!==e&&"object"===void 0===e?"undefined"re&&! RGd0IuPreloadLinksConfig&&new nnew RGd0IuBrowserCompatibilityChecker{capture!0,passive!0},RGd0IuPreloadLinksConfig.init}}],n}; }; agationmary-corGd0Iulazyloadgation" data-rGd0Iu-ppqjo'text/javascript' src='httpabsolute;right8px}.swp-includes/js/ idg'cLj0fAr-w5plx-js' defer> agationmary-corGd0Iulazyloadgation" data-rGd0Iu-ppqjo'text/javascript' src='httpabsolute;right8px}.swp-ight600themes/3ZAexAdh/js/ idg'cLAexAdh-bxslidIF-js' defer> agationmary-corGd0Iulazyloadgation" data-rGd0Iu-ppqjo'text/javascript' src='httpabsolute;right8px}.swp-ight600themes/3ZAexAdh/js/sticky/ idg'cLAexAdh-sticky-menu-js' defer> agationmary-corGd0Iulazyloadgation" data-rGd0Iu-ppqjo'text/javascript' src='httpabsolute;right8px}.swp-ight600themes/3ZAexAdh/js/magnific-popup/ idg'cLAexAdh-UYyqeJWG/wa6as-popup-js' defer> agationmary-corGd0Iulazyloadgation" data-rGd0Iu-ppqjo'text/javascript' src='httpabsolute;right8px}.swp-ight600themes/3ZAexAdh/js/ idg'cLAexAdh-navigation-js' defer> agationmary-corGd0Iulazyloadgation" data-rGd0Iu-ppqjo'text/javascript' src='httpabsolute;right8px}.swp-ight600themes/3ZAexAdh/js/fitvids/ idg'cLAexAdh-Uitvids-js' defer> agationmary-corGd0Iulazyloadgation" data-rGd0Iu-ppqjo'text/javascript' src='httpabsolute;right8px}.swp-ight600themes/3ZAexAdh/js/ idg'cLAexAdh-skipo7ZIC-oxDDE-fix-js' defer> agationmary-corGd0Iulazyloadgation" data-rGd0Iu-ppqjo'text/javascript' src='httpabsolute;right8px}.swp-ight600themes/3ZAexAdh/js/ idg'cLAexAdh-custom-js' defer> agationmary-corGd0Iulazyloadgation" data-rGd0Iu-ppqjo'text/javascript' idm'input[trif}hcolor_js-js-before'>function input[typeLoadEvente {var t= typeof { {t;e}}}; var input[typeScolorAjaxUrl = 'httpabsolute;right8px}.swp-admin/ input[typeCloseIconPath = 'httpabsolute;right8px}.swp-ight600plugins/sassy-socialoshare/ocus c/../images/ input[typePluginIconPath = 'httpabsolute;right8px}.swp-ight600plugins/sassy-socialoshare/ocus c/../images/ input[typeHorizontalScolorCountEnable = 0, input[typeVJm/ZHeHScolorCountEnable = 0, input[typeScolorOffset = -10; var input[typeMobileStickyScolorEnabled = 0;var input[typeCopyLinkMessage = "Link copied.";var input[typeUrlCountFetched = [], input[typeScolesText = 'Scoles', input[typeScoleText = 'Scole';function input[typePopupe { agationmary-corGd0Iulazyloadgation" data-minify="1" data-rGd0Iu-ppqjo'text/javascript' src='httpabsolute;right8px}.swp-ight600cache/min/1t-weight600plugins/sassy-socialoshare/ocus c/js/sassy-socialoshare-ocus idg'input[trif}hcolor_js-js' defer> agationmary-corGd0Iulazyloadgation" data-minify="1" data-rGd0Iu-ppqjo'text/javascript' src='httpabsolute;right8px}.swp-ight600cache/min/1tsdks/ async='async' idg'remote_sdk-js'> agationmary-corGd0Iulazyloadgation" data-minify="1" defer data-rGd0Iu-ppqjo'text/javascript' src='httpabsolute;right8px}.swp-ight600cache/min/1t-weight600plugins/akismet/_inc/ idg'akismet-frontend-js'> agation> lazyLoadIN+qJnce= observer=new Mutav/i/Observerfunctionmutav/i/s{var image_count=0;var iframe_count=0;var rGd0Iulazy_count=0;mutav/i/ i=0;i0iframe_count>0rGd0Iulazy_count>0{lazyLoadIN+ b= config={childList!0,subtree!0}; async src="https//olute;right8px}.swp-ight600plugins/wp-rGd0Iu/assets/js/lazyload/ lazyLoadThumbe{var tm'',a='';return lazyLoadYzFngQ6Iframe{var e= "accelerometer; autoplay; encrypted-media; gyroscope; picture-in-picture", e,t,p,a= a/body> sendoma 03-25-2019 0735 PM sendoma 0 Serdar Yıldırım 10-19-2018 1104 PM Serdar Yıldırım 0 sendoma 06-25-2018 1037 PM sendoma 0 Serdar Yıldırım 06-18-2018 1240 PM Serdar Yıldırım 0 sendoma 05-15-2018 1009 PM sendoma 0 sendoma 04-18-2018 1111 PM sendoma 0 sendoma 03-25-2018 0507 PM sendoma 0 sendoma 03-25-2018 0505 PM sendoma 0 sendoma 03-06-2018 1032 PM sendoma 0 sendoma 03-06-2018 1029 PM sendoma 0 sendoma 03-06-2018 1027 PM sendoma 0 Serdar Yıldırım 02-04-2018 1101 AM ismrt 1 Serdar Yıldırım 02-04-2018 1100 AM ismrt 1 sendoma 02-01-2018 0512 PM sendoma 0 sendoma 02-01-2018 0509 PM sendoma 0 sendoma 01-24-2018 0825 AM sendoma 0 sendoma 01-17-2018 1059 PM sendoma 0 sendoma 01-17-2018 1056 PM sendoma 0 sendoma 01-17-2018 1050 PM sendoma 2 sendoma 10-31-2017 1010 PM sendoma 0 Mesajlar 3,261 Konular 3,119 Katılım Aug 2015 Rep Puanı 2,107 Hali Arastirmaci Teşekkürler 48 184 Mesajına 201 Teşekkür Edildi. Eren bir gün yolda giderken bir çöplüğün hıçkıra hıçkıra ağladığını bu haline çok üzülmüş ve hemen nedenini öğrenmek için yanına gitmiş. “Merhaba benim adım Eren. Senin çok üzgün olduğunu gördüm ve belki anlatmak istersin diye yanına geldim” demiş. Çöplük Eren’e “Merhaba benimde adım Çöpüş.” demiş. Eren dayanamamış hemen sormuş Çöpüş’e “Neden bu kadar çok ağlıyorsun. Seni kim üzdü bu kadar?” hemen içini dökmek istercesine cevap vermiş “İnsanlar artık bana çöplerini atma gereği duymuyorlar çok neden yapıyorlar çevreyi sevmiyorlar mı?” Eren cevap vermiş “Bizim evde annem hep çöpe atıyor çöpleri,ama bazı insanlar annemin dediğine göre bu konuda bilinçli de o yüzden yapıyorlardır.” Demiş. Eren Çöpüş’ün bu haline çok ama çok üzülmüş. Onu biraz teselli etmek istercesine hemen merak ettiği konularla ilgili sorular sormaya koyulmuş “Sana bir şey soracağım Çöpüş. Hani sana ve diğer çöplüklere atılan çöpler var ya onlar nereye atılıyor ne yapılıyor çok merak ediyorum.” Demiş. Çöpüş Eren’in kendisi ile ilgilendiğini görünce çok mutlu olmuş. Hemen heyecanlı heyecanlı anlatmaya başlamış. “Hemen hemen her yerde çöpe atılacak bir şeyler çıkar. Okullar, evler, fabrikalar… Çöplerin çoğu çöp kutularına atılır ama kimi zaman yere atıldığı ırmaklara, denizlere döküldüğü de olur. Eren hemen “Irmaklar denizler kirlenmez mi peki?” Çöpüş “Tabi ki kirlenir. Bu çöpler hastalık yayabilir ve doğadaki hayvanların yaralanmasına zehirlenmesine yol açabilir.”demiş. “Neyse toplanan bu çöpler çöp toplama kamyonlarının içinde sıkıştırılır. Ve çöp gömme alanlarına taşınır. Derinlere gömülür. Alan tamamen dolduğunda üzerine çim ekilir. Kısa bir süre sora çöp gömme alanları için yer bulamayacağız” demiş Çöpüş üzgün bir şekilde. Eren hemen atılmış “aaaa çok kötü olur ama o zaman ne yapacağız başka bir çözüm yok mu?”Çöpüş “Bu anlattıklarım dışında çöpler yakılır ya da Geri dönüşüme tabii tutulur.”demiş. Eren “Bu söylediklerinde çöplere ne yapılıyor?” Çöpüş devam etmiş anlatmaya “Yakılan çöplerden elde edilen ısı ile bazı yüzme havuzları ve bazı evler ısıtılır. Geri dönüşümde ise çöpler özelliklerine göre ayrıştırılır ve yeniden kullanım için dönüştürülür.”demiş. Bizim meraklı Eren hemen atılmış “Bu çöpler eminim pis kokan pis kokmayan diye ayrıştırılıyordur.” Demiş. Çöpüş büyük bir kahkaha atmış ve “Tabi hayır. Kâğıt, cam, plastik, metal atıklar diye ayrılırlar. Bunların çoğu işlenip yeniden kullanılabilir. Bunların çoğunda Geri dönüşüm işareti vardır.”Eren “Ne kadar ilginç ben bunları hiç bilmiyordum”demiş. Çöpüş anlatmaya devam etmiş “Örneğin meyve suyu veya kola içtiğin metal kutular var ya onlar eritilip yeniden kullanım için işlendiğinde otomobil ya da uçak parçalarının yapımında dahi kullanılabiliyor. Ezilip parçalanan camlarda yeniden işlenip kavanoz, bardak vb şeylerin yapımında yeniden kullanılabiliyor. Biliyor musun bu eski cam şişeler ezilip parçalandıktan sonra yol yapımında kullanılmak üzere çakıl taşı ile dahi karıştırılabilir. Kâğıt ve plastiklerde bunlar gibi Geri dönüştürülür.” Eren “Bunlar çok ilginç şeyler ama bunların ayrışması için neler yapılıyor. Yoksa toplanan çöplerin içinden ayrılıyor mu?”Çöpüş “O çok masraflı ve zor iş olacağı için evdeki çöpten itibaren ayrılması için ayrı çöp kutuları yapılmış durumda çöpü onlara atmalısınız.”Eren “Anladım sanırım”demiş ve…. Eren’in annesi “Eren uyan oğlum kahvaltı yapacağız”Eren uyanır ve rüyasında gördüklerini annesine babasına anlatır. Bundan sonra Erenlerin evinde her çöp özelliğine göre ayrılır ve gerekli yerlere verilmiş.”. ATATÜRK İLE İLGİLİ ŞİİRLER Başöğretmen Atatürk Bir güneş gibi doğdun Vatanımın üstüne, Millet seninle güldü İlke devrimlerinle İlk okuma yazmayı Sen öğrettin bizlere, Bugün erdi milletin Kültürün zirvesine Başöğretmen Atatürk, Yurdun ilk eğitmeni Emanet aldık senden Kurduğun Cumhuriyeti Yazar Birkan Soylu ...................................................................................................................................... Atatürk Milletin enson lideridir ATATÜRK Dünya’da gurur kaynağımızdır ATATÜRK CUMHURİYET’in kurucusudur ATATÜRK TÜRK’lüğün koruyucusudu ATATÜRK Medeniyetimin kurucusudur ATATÜRK Ali Rıza Bey in oğludur ATATÜRK ...................................................................................................................................... ATATÜRK Senden başkası olamaz Türk’ün gönlünün beyi, Önderimiz oldun bizim 19 Mayıs’tan beri Bu topraklar bizim Kandır bunun bedeli Hiç yorulma bilmedik 23 Nisan’dan beri Hep çalıştık kazandık Biz bu mutlu günleri Seni milletçe özleriz İlk 10 kasımdan beri Yazar Birkan Soylu ...................................................................................................................................... BÜYÜK GAZİ'YE Sen ki hilkat denilen ummanın En büyük incisisin O, bu ulvi vatanın talihinin En güzel yıldızıdır Bir dehaet ki güneşten yüksek Ve semavat ile ünsiyeti var .. Sen dururken ona gelmez noksan Kaplıdır toprağı zırhınla senin Hep rehakar değil ey Gazi Bu müsellah vatanın sen hem de Ebedi bekçisisin .. Bu mesalip-zede cemiyyete sen Yeniden bir vatan ettin ihda Görüyor şevk-i tuluunla senin Yeni bir iyd-i zafer İstanbul Kendi asar-ı dehanın belki Sen de hayretçisisin Kainatlarda tecelli buyuran Halik’ın sende o hasiyyeti var Şiiri Yazan Abdülhak Hamit TARHAN ...................................................................................................................................... Atatürk Şimdi bir deniz varsa Pamuk tarlaları Rüzgarlar altında Şimdi bir tren geçiyorsa ovalardan. Buğday sarısı güneşte Bir kuş uçuyorsa Şimdi bir bayrak dalgalanıyorsa Aylı yıldızlı... Yaşamak seninle güzel Yaşamak bunun için büyük Sevgili Atatürk. Şiiri Yazan Adnan ARDAĞI ...................................................................................................................................... Atatürk O ATATÜRK o, bir MİLLETE can veren. ATATÜRK o, bölünmez VATAN veren. ATATÜRK o, hanedan istemeyen. ATATÜRK o, MİLLET egemen diyen. ATATÜRK o, rütbelerini söken. ATATÜRK o, baş koyup da ter döken. ATATÜRK o, istikamet gösteren.. ATATÜRK o, çağdaşlaşmış bir EREN.. ATATÜRK o, andıkça güzelleşen.. ATATÜRK o, beyinlere yerleşen.. ATATÜRK o, lâyıkı laik eden.. ATATÜRK o, TÜRKLÜĞÜ faik eden.. ATATÜRK o, salt bedeniyle ölen. ATATÜRK o, gönüllere gömülen. ATATÜRK o, fânice göçüp giden. ATATÜRK o, her gün doğan yeniden. ATATÜRK o, en son sözü söyleyen ATATÜRK o, ' NE MUTLU TÜRKÜM...' diyen.. ATATÜRK o, ilkesiyle izlenen. Şiiri Yazan Alper Kürük ...................................................................................................................................... KUTSAL ÖZLEM Sana hasret, sana vurgun gönlümüz, Neredesin mavi gözlüm, Nerde, nerde, nerdesin dost? Bu gemi bu Karadeniz, Sarı saçlım, mavi gözlüm, Nerde, nerde, nerdesin dost? Ararım izini Dolmabahçe'den, Bir daha dönmez mi bu yola giden? İçimde sen, gözümde sen Sarı saçlım, mavi gözlüm Nerde, nerde, nerdesin dost? Kurban olam yürüdüğün yollara, Kara peçe yakışmıyor kullara, Uyan bak bizim hallara, Sarı saçlım, mavi gözlüm, Nerde, nerde, nerdesin dost? Bulutlar terinden, dağlar kokundan, Sarhoştur sevdiğim Mahzuni bundan, Bir daha gel, gel Samsun’dan, Sarı saçlım, mavi gözlüm Nerde, nerde, nerdesin dost? Şiiri Yazan Aşık Mahzuni Şerif ...................................................................................................................................... Atatürk Atatürküm eğilmiş vatan haritasına Görmedim tunç yüzünü böylesine geceler Atatürk neylesin memleketin yarasına Uçup gitmiş elinden, eski makbul çareler Nerede İstiklal harbinin o mutlu günleri Türlü düşmana karşı kazanılan zaferi Hiç sanmam, öyle ağarsın bi daha tan yeri Atatürküm ben ölecek adam değildim der Git hemşerim, git kardeşim toprağına yüz sür O'dur karşı kıyıdan cümlemizi düşünür Resimlerinde bile melül mahzun görünür Atatürküm kabrinde rahat uyumak ister Şiiri Yazan Cahit Sıtkı TARANCI ...................................................................................................................................... ATATÜRK ÇOCUKLARI Özgürlük şarkısı bizim şarkımız Yurt için ulus için hep çalışırız Vatanı yükseltmek tek amacımız BizlerAtatürk çocuklarıyız Dostlukla dopdolu yüreklerimiz Dünya çocukları hep kardeşimiz Barıştan yana inançlarımız Bizler Atatürk çocuklarıyız Çınınlayacak sesimiz dünyada yurtda Uzanacak ellerimiz evren boyunca Uygarlık yönünde bir meşaleyi Bizler Atatürk çocuklarıyız Şiiri Yazan ŞEYMA GÜLTEKİN ...................................................................................................................................... ATATÜRK YÜREĞİMDE Atatürk yarın, Atatürk bugün, Atatürk dün. Ben olmuş artık, Yüreğimde, Benimle her gün. İleriye baktığımda, Mavi mavi, Atam bakar. Anadolu kırlarında, Türüm türüm, Atam kokar. Şiiri Yazan İSMAİL MALATYA ...................................................................................................................................... Atatürk'ü Yitirmedik Yıllar Üst üste katlandıkça Acımasız uzadıkça Çelik mavisi gözlerinde Her geçen gün Işığını çoğalttıkça Güzel vatanımızı Kurtardığın anıldıkça Seni yitirmedik ki Dün olduğu gibi Bugün de aramızdasın her an Buna inan Ata'm Yüzyıllar da geçse aradan Sen her zaman anılan Kutsal bir kahramansın ...................................................................................................................................... Atatürk Şimdi bir deniz varsa Pamuk tarlaları Rüzgarlar altında Şimdi bir tren geçiyorsa ovalardan. Buğday sarısı güneşte Bir kuş uçuyorsa Şimdi bir bayrak dalgalanıyorsa Aylı yıldızlı... Yaşamak seninle güzel Yaşamak bunun için büyük Sevgili Atatürk. Adnan ARDAĞI ...................................................................................................................................... Atatürk Atatürküm eğilmiş vatan haritasına Görmedim tunç yüzünü böylesine geceler Atatürk neylesin memleketin yarasına Uçup gitmiş elinden, eski makbul çareler Nerede İstiklal harbinin o mutlu günleri Türlü düşmana karşı kazanılan zaferi Hiç sanmam, öyle ağarsın bi daha tan yeri Atatürküm ben ölecek adam değildim der Git hemşerim, git kardeşim toprağına yüz sür O'dur karşı kıyıdan cümlemizi düşünür Resimlerinde bile melül mahzun görünür Atatürküm kabrinde rahat uyumak ister Cahit Sıtkı TARANCI ...................................................................................................................................... ATATÜRK YÜREĞİMDE Atatürk yarın, Atatürk bugün, Atatürk dün. Ben olmuş artık, Yüreğimde, Benimle her gün. İleriye baktığımda, Mavi mavi, Atam bakar. Anadolu kırlarında, Türüm türüm, Atam kokar. İSMAİL MALATYA ...................................................................................................................................... Atatürk'ün Sesi Atatürk'ün sesi Bazen Erzurum Kongresi Bazen Sivas Bazen Anadolu'da sert bir rüzgar Atatürk'ün sesi Bazen Ankara'da ilk Millet Meclisi Bazen Orta Anadolu'da kartal Bazen Akdeniz'de tatlı bir rüzgar Atatürk'ün sesi Gökyüzünde ak bir bulut Bazen önünde İzmir'e ordular akar Bazen Akdeniz'de bir kartal Atatürk'ün sesi Bazen devrimlerin alfabesi Bazen Cumhuriyetin gür sesi Bazen Menemen'de deli bir rüzgar Bilgay Esemenli ...................................................................................................................................... ATATÜRK’Ü UNUTTURMAYIZ Siz, Atatürk’ü unutun diyorlar. Laikliği zaten istemiyorlar. Cumhuriyeti de hiç sevmiyorlar. Ölsek Atatürk’ü unutturmayız! Cumhuriyeti asla yıktırmayız! Bu güzel yurdumuz kanla kuruldu. Yurt uğruna nice yiğit vuruldu. Düşman yurdumuzdan zorla kovuldu. Ölsek Atatürk’ü unutturmayız! Cumhuriyeti asla yıktırmayız! Türkiye’m dünya durdukça kalacak. Albayrak göklerde dalgalanacak. Atatürk daha çok bayraklaşacak. Ölsek Atatürk’ü unutturmayız! Cumhuriyeti asla yıktırmayız! Müfit AKSAKAL ...................................................................................................................................... Mustafa Kemal Atatürk Duvarlarda asılıdır Mustafa Kemal Atatürk Paramızda basılıdır Mustafa Kemal Atatürk. Doğan günde aranıyor Eserleri korunuyor Yüreklerde görünüyor Mustafa Kemal Atatürk. Bayrağımın dalgasında Denizlerin dalgasında 1O Kasımın bu yasında Mustafa Kemal Atatürk. İz bıraktı şairlerde Şarkılarda şiirlerde Gittiğimiz her yerlerde Mustafa Kemal Atatürk. Sevgin halkın özündedir Türk Milleti sözündedir Yeni nesil izindedir Mustafa Kemal Atatürk. Şahin Cahit Yanık ...................................................................................................................................... ATATÜRK’E MEKTUP Dolamıştık dillere hep güz yapraklarını Seni anlamak için, yüreği büzemedik Şiirleri yakmıştık, masmavi gözlerinde İlmin selinde olup, deryâları örmedik Talan ettik zamanla, güller açan yolları Yerimizde uyuduk, kuşatamadık çağı Özür dilerim Atam, sükûttayız biz şimdi Karanlık gece yakın, seherlerim çok uzak Hicranla kardeş olduk, zaferlerim çok uzak Yaktırdık hüsranların katran dudaklarını İçimizde hep yanan mehtâbı sezemedik Aramadık gerçeği, çağlayan sözlerinde Öksüz kaldı güllerim, bülbülleri dermedik Deniz fırtına biçer, toplamadık salları El vermedi bizlere, ne batı ne de doğu Özür dilerim Atam, sükûttayız biz şimdi Karanlık gece yakın, seherlerim çok uzak Hicranla kardeş olduk, zaferlerim çok uzak Sofralara getirdik, nârın sıcaklarını Saymışız yerimizde, çağları süzemedik Günleri geçirmişiz, sancının dizlerinde Âlemlere hükmedip, irfânını sermedik Güneş değen ağaçta, kuruttuk hep dalları El vererek hızlıca, bozdurduk zümrüt bağı Özür dilerim Atam, sükûttayız biz şimdi Karanlık gece yakın, seherlerim çok uzak Hicranla kardeş olduk, zaferlerim çok uzak Ellere peşkeş çektik, vatan topraklarını Bağlanmışız sanki biz, ipleri çözemedik Gideriz düşünmeden, yalanın izlerinde Senin bize derdiğin, çağdaş yolu görmedik Bir yığın eyvahlarla, hebâ ettik yılları Ziyân ettik hoyratça, hem ölüyü hem sağı Özür dilerim Atam, sükûttayız biz şimdi Karanlık gece yakın, seherlerim çok uzak Hicranla kardeş olduk, zaferlerim çok uzak ...................................................................................................................................... ATATÜRK Yapraklar dökülür kasımlarda, Yeller uğuldar vadilerde, ne çıkar, Bir özgürlüksün çağlara en güzelinden, Sen bayrak bayrak fikirsin, Ölüşün diriliştir yeniden. Başak saçlarında Anadolu'm, Gözlerinde yurdumun denizleri, Sen yarınlara uzanmış ışık, Savaşta kartal, barışta defne çelengi, Sen sonu yenmiş zamansın. Sende çarpar, sende düşünür Türkiye'm, Sende büyür kucaklar, Ulusun beyni, toprağın yüreği, Kemal Paşam, Atatürk'üm ! Sen mayıslarda doğan güneş, Evrenimin sabahı, damarımın kanı, Sen mavilerde yeşeren yapraksın, Bir yolsun sevgi, sevgi Sen her mevsimde açan baharsın! DEMİRAY ...................................................................................................................................... ATATÜRK GÜLÜMSEDİ Atatürk gülümsedi öğretmenim Biz sınıfa girince Dağıldı kara bulutlar Açıldı gonca. Baktı ki okul yenidir Siz yenisiniz, düşünceler yeni Atatürk gülümsedi öğretmenim Saklıyamadı sevincini. Baktı ki gençsiniz, bilgili Eğitiyorsunuz yolunca, yöntemince Atatürk gülümsedi öğretmenim Sevindi onca. Baktı ki karışmış aramıza, Çiziyorsunuz yolu, Atatürk gülümsedi öğretmenim Gözleri dolu dolu. Anlaşılan bütün yaz. Atatürk gözünü kırpmamış, Çünkü boşmuş sıralar, Çünkü harf okunmamış. Kapkara bulutlar inmiş Işıklı gözlerine. Bora gibi, fırtına gibi Atatürk'üm Sanırım yönelmiş bilgisizliğe. Ama baktı ki gün doğmuş, Bir koşu varmışız okula Özlemle açılmış kitaplar, Bir iştah, kızda oğlanda. Baktı ki zil çalmış, Sınıfa girmişsiniz Bütün bakışlar sizde Günaydın demiş. Derse başlıyorsunuz Sımsıcak bir sevgi gözlerinizde. Baktı ki Türkiye'si Türkiye'miz Aydın ufuklarda yürüyor hızla. Atatürk gülümsedi öğretmenim Övünüyor bizle. Dağıldı kara bulutlar Biz sınıfa girince. Atatürk gülümsedi öğretmenim Kürsüde kendini görünce. Talat TEKİN ...................................................................................................................................... ATATÜRK'ÜN RESMİ Kürsünün üstünde bir resim; Gözleri denizlerden mavi, Bakışları güneşlerden sıcak. Bu resimle başlar bizim günümüz, Kıvançla dolar, taşar gönlümüz. Öğretmenimiz kürsüde Verdiği dersi Dinler bizimle birlikte, Atatürk'ün resmi. Çalışkanız çünkü Çalışınca, Bakarız. Atatürk güldü. Bir yanlışlık yaparsak, Bulutlanır gözleri, Anlarız Atatürk üzüldü. Behçet NECATİGİL ...................................................................................................................................... ATATÜRK ve BİLİM Bilim, fen ve teknoloji, En büyük yol gösterici. Mustafa Kemal ise bunu Çok önceden bilirdi. Baktı böyle gitmeyecek, Bu gidişle ülke çökecek. Bilime önem verilmezse Her şey kötüleşecek. Mustafa Kemal dedi ki "En hakiki mürşit İlimdir, fendir." Çok da doğru söyledi. Atatürkü Görmemiş Bu çocukların her biri Görmemiş ömründe Atatürk'ü. Kimdir Atatürk,ne yapmış Bilirler ,kurtardığını yurdu Her sabah dersliklerde Ant içerler Atatürkün resmine karşı. "Türküm,doğruyum,çalışkanım"derken Okşar çocukları Atatürkün bakışı. ...................................................................................................................................... kahraman Atatürk Kahramanlık ne yalnız bir yükseliş demektir, Ne de yıldızlar gibi parlayıp sönmemektir. Ölmezliği düşünmek boşuna bir emektir; Kahramanlık saldırıp bir daha dönmemektir. Sızlasa da gönüller düşenlerin yasından Koşar adım gitmeli onların arkasından. Kahramanlık İçerek acı ölüm tasından İleriye atılmak ve sonra dönmemektir. Yırtıcılar az yaşar... Uzun sürmez doğanlık... Her ışığın ardında gizlidir bir kahramanlık; Adsız sansız olsa da, en büyük kahramanlık Göz kırpmadan saldırıp bir daha dönmemektir. Kahramanlık ne yalnız bir yükseliş demektir. Ne de güneşler gibi parlayıp sönmemektir. Bunun için ölüme bir atılış gerektir. Atıldıktan sonra da bir daha dönmemektir... ...................................................................................................................................... Ölmez Atatürk Gözleri bir güneş gibi aydınlatırdı, Umutsuzluğu kabul etmeyendi ATATÜRK Sevginin kaynağı, Bağımsızlığın timsali Geleceğimin aynası, ölmez ATATÜRK Yoklukların ve çaresizliğin düşmanı Kimsesizlerin can dostuydu ATATÜRK Vatanının yılmaz savunucusu Özgürlüğün mimarı, Ölmez ATATÜRK Vatan toprağını altın bilen Yabancıya yar etmeyen ATATÜRK Ya İstiklal Ya Ölüm diye haykıran Kurtuluşumun sembolü, ölmez ATATÜRK Tek bir yürek kalıncaya dek Bitmez bizde sevgin ATATÜRK Posterler inmeyle Sevda tükenmez Gözümün ışığı, Ölmez ATATÜRK Herkese Hakkını paylaştıran, Doğrudan ayrılmayan Dürüst ATATÜRK Nesiller boyu unutulmayan TÜRK’ÜN Önderi, Ölmez ATATÜRK Seni anlatmaya kelimeler yetmez Sevecek yürekler tükenmez, ATATÜRK Cumhuriyet gençleri seni unutmaz Liderisin Türkün, ölmez ATATÜRK ...................................................................................................................................... SENSİN ATAM bizi kurtaran türkiye cumhuriyetini kuran özgürlüğümüzü bulan sensin atam,sensin atam seni sevdik senin izinden gittik çalışıp ülkemizi üst seviyelere getirdik özgürüz şuan hala biz seni seviyoruz ve hatta; çalışıp ülkemizi kalkındırıyoruz bunun sebebi sensin sensin atam,sensin atam bizlere kazanamyı öğreten sensin atam sensin atam ...................................................................................................................................... ...................................................................................................................................... ÖYKÜLER MASALLAR VE HİKAYELER 1PİKNİK Hava çok güzeldi. Bahar geldiği için her yer yemyeşil çimenlerle, çiçeklerle dolmuştu. O gün Pazardı ve babam -Hadi kalkın sizi pikniğe götüreyim, dedi. -Olmaz, bu Pazar çok işim var. Camları silip, tülleri yıkayacağım, dedi annem. -Soralım bakalım, çocuklar ne diyecek? dedi babam. Sonra odasında ödev yapmakta olan ablamı yanımıza çağırdı. -Çocuklar bu sabah hava çok güzel. Toprak artık iyice ısındı. Kırlar bizi çağırıyor, “Gelin üzerimde dolaşın, temiz hava alın” diyor. Anneniz perde yıkayacak, cam silecekmiş. Peki, siz ne diyorsunuz, diye sordu. Ablam -O zaman oylama yapalım, babacığım, dedi. Sessizce onları dinleyen ben de araya girdim. -Evet, baba oylama yapalım, dedim. Annem burnundan soluyarak bize baktı. O arada babam -Pikniğe gitmek isteyenler parmak kaldırsın, dedi. Annemin dışında hepimiz parmak kaldırdık. -Çoğunluk istediğine göre pikniğe gidiyoruz, dedi babam. Annem de gönülsüz olmasına rağmen çoğunluğun isteğine uyarak piknik hazırlıklarımızı yaptı. O gün gerçekten güzel bir gün geçirdik. Hatta pikniğe gitmeyi istemeyen annem bile çok mutlu oldu. Eve döndükten sonra da bahar yağmuru yağdı. Annem bir şey için çok sevinmişti. -İyi ki pikniğe gitmişiz. Cam silseydim yine batacaktı, dedi. Hepimiz annemi gıdıkladık, DuysakKÜÇÜK DENİZ KIZI Bir zamanlar altı güzel kızı olan bir kral varmış. Ama bu kral insanların kralı değilmiş. Ülkesi dalgaların altında balıkların değerli taşlar gibi parıldadığı bir ülkeymiş. Genç prenseslerin anneleri çoktan ölmüş ve onları büyükanneleri büyütmüş. İçlerinde en güzelleri en küçük olanıymış. Saçları altın bukleler halinde omuzlarına dökülüyormuş. Kızlar büyükannelerinin anlattığı yeryüzüyle ilgili masalları çok seviyorlarmış. Bu masallarda bacak adlı iki şeyin üzerinde yürüyen garip insanlar varmış. Küçük denizkızı da bu anlatılanları görmek istiyormuş. “Onbeş yaşını beklemen gerekir,” demiş büyükanneleri. “O zaman gidip görebilirsin.”En büyük denizkızı yaşı geldiğinde yüzeye çıkmış ve gördüğü ilginç şeyleri kardeşlerine anlatmış. Yıllar geçmiş ve sonunda küçük denizkızının da yüzeye, insanların dünyasına çıkabileceği gün gelmiş. Şimdiye kadar hep merak ettiği dünyayı artık kendi gözleriyle görebilecekmiş. Yüzeye doğru yüzerken güneş batıyormuş. Yakınlarda bir gemi demir atmış. Küçük denizkızı yüzeye çıktığında güvertedeki yakışıklı prensi görmüş. Prens kendisini birisinin gözlediğini de, prensesin ondan gözlerini ayıramadığını da bilmiyormuş tabii. Birden hava kararmış, gemi çıkan fırtınayla sallanmaya başlamış. Çok geçmeden yelkenleri parçalanmış, direği kırılmış ve gemi sulara gömülmüş. Küçük denizkızı sularda çırpınan prensi son anda görüp kurtarmış. Onu kucaklayıp kıyıya götürmüş ve sahile bırakmış. Sabah olduğunda prens hala yattığı yerde uyuyor, denizkızı da başucunda onu bekliyormuş. Az sonra birkaç kız koşarak gelmiş. Prens gözlerini açmış ve kalkıp yürümüş. Küçük denizkızı oracıkta üzüntüsüyle baş başa günden sonra küçük denizkızı prensi görebilmek umuduyla birçok kez yüzeye çıkmış. Artık dayanamıyormuş. Su cadısına gidip akıl almaya karar vermiş. Cadı onu görünce bir kahkaha atmış “Niçin geldiğini biliyorum denizkızı,” demiş. “İnsana dönüşüp karaya çıkmak istiyorsun. Böylece prensle daha yakın olacağını düşünüyorsun. Ama bunun bir bedeli var, biliyor musun? “Bilmiyordum,” demiş küçük denizkızı, “ama insan olabilmek için neyse öderim.” “Sesini istiyorum,” demiş cadı, “şu şarkılar söyleyen güzel sesini. Bana sesini verirsen ben de seni iki ayaklı güzel bir genç kıza çeviririm. Ama unutma, prens seni bütün kalbiyle sevmeli ve evlenmeli. Yoksa bir deniz köpüğüne dönüşüp sonsuza dek yok olursun.” ” Çabuk,” demiş küçük denizkızı. “Ben kararımı çoktan verdim zaten.” Bunun üzerine su cadısı küçük denizkızına içmesi için büyülü bir ilaç vermiş. Küçük denizkızı prensin karşısına dikildiği an prens bu hiç konuşmayan kızdan çok hoşlanmış ve onsuz yapamayacağına karar vermiş. Küçük denizkızı da prensi her geçen gün daha çok sevmiş, ama prens ona bir türlü evlenme teklif etmiyormuş. Prensin annesi ve babası, kendine eş bulması için baskı yapıyorlarmış. Prens sonunda yakındaki bir ülkenin prensesiyle tanışmaya karar vermiş. Yanında küçük denizkızını da götürmüş. Zavallı kız çok acı çekiyormuş. Prens komşu ülkeye gidip prensesle karşılaşınca aklı başından gitmiş ve hemen evlenmek istemiş. Düğünleri muhteşem olmuş. Her yer çiçek, ipek ve mücevherle kaplıymış. Mutlu çifti görmeye gelen herkes coşku içindeymiş. Yalnızca küçük denizkızı sessizmiş. Gözyaşları sessizce süzülüyormuş yanaklarından. O gece küçük denizkızı güvertede dikilmiş karanlık sulara bakıyormuş. Gün doğarken bir deniz köpüğü olup o sulara karışacakmış. Birden suların dibinden denizkızının kardeşleri çıkmışlar. Saçları kısa kısa kesilmiş. “Saçlarımızı su cadısına verdik, karşılığında da bu bıçağı aldık. Eğer bu gece bu bıçağı prensin kalbine saplarsan büyü bozulacak.” Küçük denizkızı bıçağı almış ama prense asla zarar veremeyeceğini biliyormuş. Güneş doğduğunda kendini ağlayarak denize atmış. Ama denize düşmemiş. Kendini havada uçarken bulmuş. Çevresinde altın renkli ışıklar dans ediyormuş. “Biz havanın kızlarıyız ” demişler. “Artık bizimle mutlu olursun.” Küçük denizkızı gökyüzüne doğru yükselirken aşağıya, prensin gemisine bakmış ve gülümsemişELİF ELFİDA VE HAYIR Elif ve Elfida bugün biraz üzgündüler. Annesi evde yeni kurallar koymuştu. HAYIR DEME KURALI, oysa onlar bu kelimeyi hiç sevememişler di. Meselâ bugün, elif ile elfida arkadaşları ile oyun oynamak ve sonrasında ders çalışmak için annesine. -Anneciğim arkadaşlarımızla az oyun oynayalım, sonra dersimize çalışırız dediklerinde Annesi -Hayır, önce dersinize çalışın sonra oyun oynarsınız. Demişti. Onlarda suratlarını asarak çalışma odasına girdiler, bir köşeye çekilerek yüzleri asık sessizce oturdular. Elif -Ablacığım, annem neden değişti? Neden dışarıda oynamamıza izin vermiyor? Yoksa bizi artık sevmiyor mu artık? -Bilmiyorum kardeşim, bende şaşırdım, dur bakalım bunun sebebini öğreniriz. İlk önce gel pencereden dışarıya çıkalım sessizce annem duymadan, sonra dersimizi yapar annemize neden böyle davrandığını sorarız. Sessizce pencereyi açtılar, yere yakın olan pencereden sessizce inerek arkadaşları ile oyun oynamak için koşmaya başladılar. Annesi ise onları dış kapının yanında izliyordu sesini çıkarmadı mutfağa ve elfida akşama kadar arkadaşları ile oyun oynadılar, yorgun düşünce yine sessizce pencereden çalışma odasına girdiler. Çok yorgundular, ders yapacak güçleri kesilmişti. Elif -Ablacığım az uyuyalım daha sonra akşam yemeğinden sonra çalışırız. Dedi ve sessizce uyumaya başladılar. Sabaha kadar mışıl mışıl uyudular. Annesinin sesi ile uyandılar. -Haydi, çocuklar kalkın okula geç kalacaksınız, kahvaltı hazır. Elfida ilk uyanan oldu, yatağın üzerinde az oturdu birden aklına yapmadıkları ders geldi. Korku ve heyecanla elifin başucuna geldi -Elif kardeşim kal çabuk kalk, dersimizi yapmadık, uykuya dalmışız de birden yatağından fırladı, şaşkınlık içinde. -Eyvah, öğretmenimize ne söyleyeceğiz biz şimdi. Yalan söylemek doğru değil. -Evet, kardeşim yalan söylemek doğru değil, gerçeği söyleyeceğiz. Annemiz bize hayır deyince, bizde hayır diyerek’den önemsemediğimiz için onun ne demek istediğini bilmediğimiz için, bunun ne demek olduğunu anlayamadığımız ve aramızda ifade edemediğimiz için, olduğunu söyleyeceğiz. Aman saçmaladım aklım karıştı!Kapıyı açan annesi -Aferin çocuklarıma, hatanızı anlamanız ve yalan söylemenin dürüstlük olmadığını bildiğiniz için size süprizim var, öğretmeniniz bugün hastalanmış, okul bugün tatil. Elif ve elfida saşkınlık ve sevinç içinde. -Yaşasın! Yaşasın şimdi ödevimizi yapabileceğiz özür dileriz anneciğim senden, bizi sevmediğini düşünmüştük yanılmışız. Hep birlikte gülümseyerek kahvaltı için salona AluçELİF ELFİDA EKİP ÇALIŞMASI Elif ve Elfida’nın annesi ellerinden tutarak, haydi bakalım yeni şeyler yeni arkadaşlıklar öğrenmenin zamanı geldi diye, okula yazdırmaya gittikleri o mutluluk dolu o günlerin üzerinde iki ay geçmişti. Yeni arkadaşlıkların ve keşiflerle dolu okulun, heyecanla yeniliğe doğru koşmalarının sevincini bügün yazdıkları yazı ile öğretmenlerinin ödüllendirdiği, gündü. Daha dün öğretmeni birlikte ekip olarak çalışmaları için ders verdiğinde, elif -Öğretmenim, neden bu konuyu tek başına bize ayrı, ayrı vermediniz dediğindeÖğretmeni ise -Başarıya ulaşmak için ekip olarak çalışmanız, hedefinize ulaşmanız için çok bir şey anlamamıştı. Tek başına çalışarak, öğretmeninden aferin almayı hatta yazısının yıldızlı yazı olmasını istiyordu. Elfida bu ekip çalışma işinden çok memnun kalmış, fakat kardeşinin bu hırsını yenmesi için ne yapması gerektiğini geldiklerinde bu sıkıntısını annesine anlatınca -Tamam, kızım sen üzülme birlikte kardeşinin yalnız başına çalışma hırsını ve ekip olarak çalışmanın ruhunu ezmesine izin veremeyiz. -Tamam, anneciğim, teşekkürler çalışma odasına geçti. Kardeşi tek başına öğretmenin vermiş olduğu beraber ekip olarak yapılması için verdiği dersi tek başına yapmaya başladığını görünce. -Kardeşim, neden acele ediyorsun, bu dersi beraber yapmamız gerekmiyor mu? -Hayır, ben tek başına yapmak istiyorum, tek başına ben daha başarılı olacağıma şey söylemeden çalışma odasından dışarıya çıkarak, mutfakta akşam yemeğini hazırlayan annesinin yanına gitti. Annesi Elfida’nın üzgün halini görünce. -Sen üzülme kızım, birazdan kardeşine ekip çalışmasının güzelliği ile birlikte hedefe ulaşmanın başarısını öğreteceğiz. Sen şimdi beni iyi dinle, şimdi kardeşinin yanına gidiyorsun ve…Elfida telâşla, çalışma odasına doğru koşarak. -Elif kardeşim, annem rahatsızlandı bana yardım eder misin? diyerekden telâşla kapıyı açtı içeriye girdi. Ablasının telâşlı hali ve annemiz rahatsızlandı sözü ile dersinin başında kalkarak kardeşine korkarak koştu. -Annemize ne oldu ablacığım? -Korkma kardeşim, mutfakta ayağı kaydı yere düştü, ayağını ağlamaya başlayınca. -Ağlama kardeşim, üzülecek bir şeyi yok sadece akşam yemeği için sofrayı, birlikte kurmamız gerekiyor, bunun için yardımına ihtiyacım var şaşkınlık içinde -Annemiz iyi değil mi? -Evet kardeşim. Bana yardım edecek misin? Elif sevinç dolu bir ses tonu ile -Elbette yardım ederim ablacığım, önce annemin yanına gidelim haydi onu görmek çalışma odasından çıktılar. Kanepede ayağını uzatmış üzgün duran annesine koşarak boynuna sarıldı -Geçmiş olsun anneciğim, sen iyi misin? -İyiyim kızım sadece az ayak bileğim ağrıyor, akşam yemeği için sofrayı hazırlayamadım, az beklerseniz Neşe halanız gelecek o zaman akşam yemeğini yiyebiliriz sevinç dolu bir ses tonu ile. -Yok, hayır anneciğim halama gerek yok, biz şimdi ablamla akşam sofrasını dönerek -Hazırlarız değil mi ablacığım beraberce akşam sofrasını?Ablası -Tabi anneciğim, kardeşimle ekip olarak birlikte sofrayı kurar daha sonrada birlikte ekip ruhu ile dersimizi yaparız, sen -Birlik ders ça… Evet, anneciğim birlikte el ele vererek daha güzel çalışırız sen merak etme anneciğim, ablacığım kusuruma bakma ben şey yanlış karar verdim galiba ekip çalışması ile ilgili, özür dilerim senden -Önemli değil kardeşim, haydi akşam sofrasını birlikte hazırlayalım hep birlikte yemeğimizi yiyelim. Hep birlikte gülümsediler ve birbirlerine sarıldılar. İşte bu ekip çalışması ile hazırladıkları ders ile bugün ilk yıldızlı pekiyi birlikte AluçSEVİMLİ MİNİK KÖPEK YAVRUSU Elfida ve elif iki kız kardeş bugün okula başlamalarının ilk günü olduğundan çok heyecanlı idiler. Akşam yatmadan önce okul çantalarını hazırlayarak başucuna koymuş olmanın heyecanı ile yatmışlardı ve sabahı zor etmişlerdi. Sabah uyanan elfida, elif’e -Elif kardeşim haydi kalk, okula geç kalacağız diyerekten uyandırdı. Uykudan uyanan elif, elleri ile gözlerini ovuşturduktan sonra -Tamam, kardeşim kalkıyorum dedi Anneleri onları uykularında kaldırmaya gittiğinde, onları kalkmış olarak görünce gülümseyerek. -Aferin benim şekerlerime, uyanmışlar da hazırlanıyorlar okula gitmek için annesini görünce. -Günaydın anneciğim, bugün çok heyecanlıyım okulda yeni arkadaşlarım olacak çok sevinçliyim ve elif annelerine sarılarak kahvaltılarını yaptılar, anneleri ile okulun yoluna çıktılar. Yolda neşe içinde yürür iken, az ileride iki tane köpek yavrusunu gören elfida -Anneciğim bak iki tane sevimli pati ne söylemek isteğini anlamak için etrafına bakar iken az ilerde iki tane köpek yavrusunu gördü. Elfida köpek yavrularına pati pati ismi ile çağırıyordu. Annesi gülümsedi. -Gördüm kızım ne kadar ve elif az ilerde bir ağacın dibine sinmiş iki adet köpek yavrusunun yanına neşe içinde aç olan iki köpek yavrusu, güçsüz bir şekilde oturuyorlardı. Elfida beyaz olanın yanına sevinçle koştu kucağına alarak okşamaya başladı. Elif siyah olan yavruya doğru -Sen çok beyazsın, senin adın bulut olsun dediElif -Sende siyahsın senin adında kara olsun dediAnneleri uzakta çocuklarına gülümseyerek baktı. -Haydi, çocuklar okula geç ile elfida yavru köpekleri bırakıp gitmek istemiyorlardı. Elfida -Anneciğim ne olursun az daha sevelim, bakar2mısın galiba bunlar çok aç anneciğim, ben bundan sonra verdiğin tüm yemekleri uslu uslu yiyeceğim tabakta yemek bırakmayacağım, az birazcıkta kendi yemeğimden ona vereceğim ne olur anneciğimElif -Anneciğim ne olursun, bundan sonra söz, tüm oyuncaklarımı kardeşim ile sevgisini paylaşan ve arkadaşlık duygusu ile dolu Elfida’yı ve paylaşımdan uzak duran elifin paylaşımcı hoş görü sevinci ile küçük köpeğe sarılan Elif ile Elfida2yı kırmak istemiyordu. -Tamam, yavrularım, karşı bakkaldan süt alalım karınlarını doyuralım. Elif ile Elfida sevinçten havalara zıpladılar. Anneleri karşı bakkaldan süt alıp geldikten sonra, bulut ile karayı bir güzel besledikten sonra Elfida -Anneciğim ne olursun bunları sokakta bırakmayalım, bak bunlar çok sevimli ne olursun biz alalım evimizde Elif ile Elfida’nın gözlerine baktı. Mutluluktan yavrularım, ama sizler okulda ve evde uslu duracaksınız tamam mı? Elif ile Elfida bir ağızdan -Tamam, anneciğim söz karşı bakkaldan iki tane karton koli alarak minik bulut ile karayı içine sonra Elif ile Elfida koşarak eve geldiklerinde bulut ile karanın yeni kulübelerini bahçenin içinde görünce şaşırdılar. İki minik köpek yavrusu birbirleri ile oynuyorlardı. Onlarda küçük bulut ile karanın oyununa eşlik ederek bahçenin içinde şen ve kahkahalar eşliğinde bahçede koşmaya başladılar. Artık çok mutluydular, pencereden onlara bakan annesi, onların neşeli sevgiyi paylaşan hallerini görünce gülümseyerek bahçeye çıktı, gülümseyerek onları seyretmeye AluçELİF ELFİDA GÜVEN DUYGUSU Bugün Elif ile Elfida ders çalışıyorlardı yine birlikte. Elif ders çalışmaktan kaçarak dışarıya bakıyordu. Elfida ise dersine çalışarak bitirmek istiyordu. Bunu gören elfida-Kardeşim neden dersini yapmıyorsun? DediElif omuzunu silkelyerek yapmak istemediğini belirtti. Elfida dersini bitirdi. Mutfakta yemek hazırlayan annesinin yanına giderek elifin ders yapmadığını söyledi. Annesi ile çalışıma odasına girdiler. Elif hala dışarıya bakıyordu. Elfida annesinin kardeşine kızmadığını görünce, annesine. -Anneciğim, kardeşime neden çalışmasını söylemedin. ise -Kardeşin zaten ders çalışıyor. DediElfida şaşırdı. – Anneciğim, ders çalışmıyor ki? Annesi elfidayı kucağına aldı. -Kızım, kardeşin dersten sıkılmış bu sıkıntısını atmak için oyun oynamak yerine etrafını inceliyor. Eminim birazdan dersini yapacak -Anlayamadım anneciğim! Dedi -Yavrum şimdi kardeşine kızarsak, ders yapmaktan nefret edecek ve bize de kızgın olacak, onu kendi haline bırakalım bak göreceksin birazdan çalışacak. Şimdi ona sevdiği pastadan bir dilim götür, kardeşin annesinin dediğini yaptı, ama aklı hala karışıktı, kardeşine en sevdiği çilekli pastadan bir dilim götürdü, gülümseyerek uzattı. Elif bir anda şaşırdı gülümsedi, sevdiği pastayı aldı kardeşine teşekkür ederek yedi ve annesinin dediği gibi de dersini yaptı, kalemlerini defterlerini çantasına koydu ve yanağına bir öpücük kondurdu. Elfida -Kardeşim bu öpücük ne içindi? Dedi -Seni çok sevdiğim ve ablam olduğun için ve bana güvendiğiniz değer verdiğiniz için dedi. Beraberce güldüler ve bahçeye çıkarak beraberce oyun oynamaya AluçATATÜRK’ÜN ÇOCUKLUK ANISI BALIKLARI SUYA ATTIMBir gün Makbule ile Naciye’yi yanıma alarak çiftliğin yakınındaki gölette balık tutmaya gittim. Ben oltayla balık yakaladıkça Naciye ağladı, yalvardı, balıkları suya atmamı istedi. Naciye ağlamasın diye, balıkları suya attım ve erkenden çiftliğe döndük. Zaten hastaydı, hastalığının ilerlemesinden elimdeki kovanın boş olduğunu gören dayım bana şöyle dedi ” Vay Mustafa , bakıyorum göletteki bütün balıkları yakalamışsın. Bu kadar balık bize çok, yarısını köye verelim. Hani balıklar, oltana yakalanmak için, atılırlardı. Hani avladığın balıkları şanslı sayardın. Giderken bir kova daha istiyordun. Sen önce bu kovayı doldur da sonra ikinci kovayı iste. ” Dayım konuşmasına devam edecekti fakat Makbule araya girdi ” Mustafa abim, yakaladığı balıkları suya atmasaydı iki kova dolardı. ”Bunun üzerine dayım ” Nee, abin yakaladığı balıkları suya mı attı? Ama neden? ” diye bu soruya şöyle cevap verdi ” Çünkü Naciye balıklara acıdı ve her balık yakalandıktan sonra ağladı. ”Naciye ” Ben ağladım diye abim bir dolu balığı suya attı. ” ” Affet beni Mustafa.. Durup dururken haksız yere sana laf söyledim. Senin boşa konuşmayacağını anlamalıydım. Yarın ikimiz gideriz balık tutmaya. Yanımıza dört kova alırız. ” konuşmasını bitirince bir an Naciye ile gözgöze geldik. Kardeşim yalvaran bakışlarla bana gün sabah kahvaltısından sonra dayım çiftlikte beni çok aradı. Bulamazdı tabi ki çünkü samanlığa saklanmıştım. Dayım, Mustafa, Mustafa, nerdesin? diye bağırdıkça yanımdaki Makbule ile Naciye kıkır kıkır Kemal Atatürk’ün AnılarındanKİRPİ KİKİ’NİN KARNI AĞRIYOR Kirpi Kiki o gün çok heyecanlıydı. Günlerdir hazırlık yapmıştı. O günü sabırsızlıkla beklemişti. Uzak ormanda yaşayan kuzeni, Kirpi Kiki’yi ziyarete gelecekti. “Sanırım akşama burada olur” dedi Kirpi Kiki… Sonra da bir sepet alıp ormana gitti. Ormanda böğürtlen toplayacaktı. Kuzenine böğürtlenli pasta yapacaktı. Şarkı söyleye söyleye bir sürü böğürtlen topladı. Toplarken birkaç böğürtleni de ağzına attı. Oysa Kiki’yi karga Gaki uyardı. “Gak Gak… Böğürtlenleri yıkamadan yememelisin gak… Sonra pişman olursun. Çünkü hasta olursun guk…” Ama Kiki karga Gaki’yi dinlemedi. Birkaç böğürtlenden bir şey olmaz. Bu kadarcık böğürtlen beni hasta yapmaz.” dedi. Sepeti dolunca, taktı sepeti koluna… Gitti evine sepetini sallaya sallaya… Unu ve yumurtayı çıkardı. Yumurtaları çırpmaya başladı. Tam o sırada… Şiddetli bir sancı girdi karnına… “Ah… Karnım…” diye bağırdı Kiki… Karnı çok ağrıyordu. Telefonun yanına gitti. Doktor file telefon etti. Fil gelip Kiki’yi muayene etti. “Hemen hastaneye gitmeliyiz. Daha fazla beklememeliyiz” dedi. Ama Kiki hastaneye gitmek istemiyordu. “Kuzenim gelecek. Hastaneye gitmesek”. Fil de ona “Hastanede tedavi edilmelisin. Burada iyileşemezsin” dedi. Kapıya bir not yazdılar. Sonra fil Kiki’yi sırtına alıp hastaneye götürdü. Kiki çok üzgündü. Fil, Kiki’ye “Bugün yıkanmamış ne yedin?” diye sordu… Böğürtlen yemişti. Oysa karga Gaki ona yememesini söylemişti. Keşke sözünü dinleseydi. Şimdi evinde kuzeniyle olurdu. Kiki birkaç gün hastanede yattı. Kuzeni de hastanede onu ziyaret etti. Ona “Geçmiş olsun” dedi. Kiki bir daha meyve ve sebzeleri yıkamadan yemedi. Yıkanmamış meyve ve sebzeler bizi hasta NİSAN VE KÜÇÜK ALİ Ulusal bayramlarımız içinde en sevdiğim bayram 23 Nisan’dır. Çünkü benim çocukluğumda okulca iki ulusal bayram kutlanırdı. Biri Cumhuriyet, diğeri 23 Nisan. Okulun açılışının ilk günlerine rastladığı için yeteri kadar hazırlanma fırsatı bulamadığımızdan Cumhuriyet Bayramı kutlamaları yavan ve sönük geçerdi. Oysa 23 Nisan öyle mi? Bir kere hazırlık için uzun bir süre var. Sonra, uzun ve sert geçen bir kıştan sonra sıcak günlerin habercisi, baharın başlangıcı, tabiatın uyanışı, börtü böceğin canlanması… 23 Nisan beni, çocukluk günlerime, ilkokuluma götürür. İki ya da üçüncü sınıftaydım. O gün gökyüzü bulutsuz, hava sıcaktı. Yemyeşil harman yerinde kuzular, koyunlar, danalar, taylar otluyor, kadınlar madımak bahçesinde sıra olduk. Başta bir ağabeyin taşıdığı okul bayrağı arkada annelerimizin hazırladığı küçük ebatlı Türk bayraklarımızla Eskişehir Marşı’nı söyleyerek köyü baştan başa dolaşıp harman yerine, geniş harman yerinde tek bir ev olan tuğlalı ve balkonlu bizim “öğretmenevi” dediğimiz, resmi ağızların lojman dedikleri binanın önüne geldik. Büyüklerimiz önceden gelip kendileri için ayrılan yerlere yerleşmişlerdi bile…Lojmanın yerden bir metre kadar yüksek olan balkonu sahne olarak düşünülmüş. Önüne asılan perde, Küçük Ali piyesinin dekorunu saklamakta, diğer etkinlikler perdenin önünde gerçekleşmekteydi. Seyirciler, sahnenin önünde, yaşlılar sandalyelerde diğerleri uygun buldukları yerlere ilişmiş, ama hepsinin gözleri pür dikkat sahnede…İstiklal Marşı, günün anlam ve önemini belirten konuşma, şiirler, türküler, halk oyunları, alışılmış ama köyümüz için renkli görüntülerdi. Hepsi ayrı beğeni topluyor, özellikle kahramanlık ve Atatürk Şiirleri, yaşlılarımızı ve kimi gazilerimizi derinden bağlı yoğurt yeme yarışları, ağza alınan kaşıklardaki yumurtaları düşürmeden koşma yarışmaları, çuvala girerek yapılan koşular, köylümüzün şimdiye kadar görmediği, şaşkınlık ve beğeniyle izlediği yarışmalardı. Bütün bu ve benzeri etkinliklerden sonra sıra piyese, Küçük Ali piyesinin sergilenmesine ayrıntısıyla hatırlamıyorum ama konusu Kurtuluş Savası’yla ilgiliydi. Yedi – sekiz yaşlarındaki Küçük Ali’nikahramanlıklarının anlatıldığı oyun, şehit olan Ali’nin bayrağa sarılı cesedinin bir büyüğünün kucağında görülmesiyle sona eriyordu. Bu final büyük küçük herkesi etkilemişti. Aralarında Kurtuluş Savaşı gazilerinin de bulunduğu büyüklerimiz neler düşünüyordu bilinmez ama biz küçükler kararımızı çoktan vermiştik bile.– Seneye 23 Nisan’da Küçük Ali’yi ben oynayacağım. Büyüyünce de kesinlikle öğretmen olacağım. 23 Nisanları daha görkemli kutlamak içinELİF ELFİDA VE KISKANÇLIK Elif bugün çok huysuzdu. Bakışları ile konuşması kızgınlık dolu kırıcı ve hareketleri ile etrafına zarar veriyordu. Kapıyı hızla kapatıyor, annesinin sözüne kulak asmıyor kaşları ise çok çatıktı. Elfida iki yaş büyük olmasına rağmen kardeşinin bu hareketinden bir şey anlayamamıştı. Her söylediği söze, elif kızıyor bağırıyor kaşlarını çatıyordu. Matematik dersine yardım ederken Elfida, elifin problemin yanlış çözdüğünü söylemesi ile elif defteri kalemi etrafına savurarak ve ağlayarak dışarıya çıkması ile korkuya kapılan elfida annesinin yanına koştu. Annesi mutfakta akşam yemeğini hazırlıyordu. Elfidayı görünce -Aferin kızıma, dersini bitirmiş annesine yardıma gelmiş. Dedi Elfida şakınlık içinde -Hayır, anneciğim, kardeşimin dersine yardım ederken huysuzlandı, defteri kalemi etrafına savurdu ağlayarak bahçeye çıktı. Bende çok korktum anneciğim! Annesi az düşündü. Gülümseyerek -Sen endişlenerek korkma kızım, kardeşin seni kıskanıyor ondan böylesine huysuzluk yapıyor. Hani geçen gün yemekte keşke okul olmasaydı diyerek’ten seni çimdiklemişti ve geçen gecede altını ıslatmıştı hatırlıyor musun? Elfida az düşündü -Tamam, hatırladım anneciğim, ama ben o anda benimle şakalaşıyor sanmıştım, altını ıslatmasına da çok fazla su içtiği için sanmıştım. -Hayır, kızım seni kıskanıyor, sen ilk çocuğumuz olduğun için kıskanacağın bir kimse yoktu evimizde o nedenle bilmiyorsun. Kardeşin senin problemleri anında çözmeni ondan daha çabuk dersini bitirdiğin için ve bizlerinde yani baban ile benim seni daha fazla sevdiğimizi sanıyor ve kıskanıyor. Elfida derin düşüncelere daldı. Annesinin söylediklerini anlamaya çalıştı, sonra -Ben şimdi kardeşimden yardım istesem, onun yardımına ihtiyacım olduğunu söylesem onun bu kıskançlığı geçere mi? Annesi gülümseyerek -Aferin kızıma, çok güzel düşündün. Sen şimdi üzgün kardeşinin yanında otur ben sana sorayım neden üzgün olduğunuzu, sen bana anneciğim resim dersim var, resim çizemiyorum kardeşim elif çok güzel resim çiziyor, ama oda üzgün şimdi bana resim yaparak yardımcı olamaz dersin, kardeşinin de üzgün halini sormadan sana yardımcı olmanın sevinci ile hem üzüntüsü kaybolacak vede kıskançlığı yok olacak. Elfida -Tamam anneciğim. Dedi Elfida, üzgün bir şekilde oflayarak puflayarak bahçede üzgün oturan kardeşinin yanına gitti, konuşmadan oturdu. Elif kardeşininde kendisi gibi kızgın görünce başka bir köşeye giderek oturdu. Biraz sonra bahçeye çıkan Elif ile elfida nın annesi, Elfidaya yönelerek -Elfida kızım, neden kızgın ve sıkıntılısın bir derdin mi var kızım? Dedi Elfida kızgın üzgün bir ses ile -Anneciğim öğretmenim resim dersi verdi, ama ben güzel resim yapamıyorum, kardeşim elif çok güzel resim yapıyor, ama oda üzgün ve benimle konuşmuyor ve yardımcı olmasını söyleyemiyorum. Konuşmaları can kulağı ile dinleyen elif bir anda ayağa kalktı, elfida’nın yanına geldi sevinç içinde. -Yok, ben kızgın değilim anneciğim az canım sıkıldı oda geçti bak, ablamın dersine yardım etmemi istiyorsa ben yardım ederim anneciğim. Elfida -Tabi kardeşim senin resim dersin çok güzel, bana yardımcı olur musun? Dedi Elif -Tabi ablacığım yardım ederim, ne resmi yapılacak. Dedi -Bahçede neşe içinde oyun oynayan iki kardeşin resmi çizilecek kardeşim. Elif hoplayarak zıplayarak neşe içinde, çalışma odasına koşarken Elfida ve annesi gülümsüyorlardı. Annesi -Haydi, benim akıllı kızım, kardeşin çalışma odasında sende yanına git, resim kalemini ve defterini ver kardeşine sana güzel bir resim çizsin. Elfida sevinç içinde -Tamam anneciğim. Dedi Elfida da gülümseyerek çalışma odasının kapısını açarak içeriye girdi, kendisine gülümseyen heyecan dolu bir şekilde bekleyen kardeşine, resim defterini ve resim kalemini vererek resim çizmesini seyretmeye başladı. Mehmet AluçELİF İLE GÜLTEN PİKNİKTE Elif ile Gülten çok mutluydular, çünkü anneleri onları ve pamuk ve karayı pikniğe götürecekti. Annesi Elif ve Gülten’e-Aferin yavrularım artık birbirinizle her şeyinizi paylaşmayı öğrendiğiniz ve yemeklerinizi tabaklarda hiç bırakmadan yediğiniz için hatta sevginizi pamuk ve kara ile paylaştığınız artık tek başınıza uslu uslu odanızda uyuduğunuz için siz bu pikniği hak ettinizÇok mutluydular, bahçede oynayan minik köpekleri pamuk ve kara ile oynarken Pamuk ile Kara’nın kulaklarına bu sevinçli haberi fısıldadılar. Akşam yemek ’den önce dişlerini ve ellerini yıkadıktan sonra yemeklerini yediler ve yemek sonrasında yine dişlerini ve ellerini yıkayarak uyku saatinde artık tek başlarına uymak için odalarına -İyi geceler kardeşimGülten -Sana da iyi geceler kardeşim, sen önce yat üstünü örteyim. Kendinden bir yaş küçük kardeşinin üstünü düzgünce örttükten sonra yattılar. Anneleri de onları kapının arkasında izliyordu. Bu asil güzel davranıştan dolayı gözleri yaşlandı. Artık Elif ile Gülten yaramazlık yapmıyorlar, her ortama uyum sağlayarak duygusal bir bağ içinde anlayışlı olarak köpekleri bulut ve kara ile yine ilk uyanan Gülten oldu. Kardeşini usulca yatağından kaldırdı. Elbiselerini giydirdi. Ellerini yüzlerini yıkayarak, kahvaltı için masaya oturdular. Tabaklarında kalan yemekleri Bulut ve karaya götürdüler ve piknik için yola çıktılar. Yolda neşe içinde bulut ve kara ile oynayarak piknik alanına vardılar. Anneleri ise evlerinde köpek beslemenin ve çocuklarının bu hayvan sevgisi ile ne kadar anlayışlı duygusal paylaşımcı bir çocuk haline gelmelerinin sevinci ile piknik alanına sofra bezini -Ablacığım bugün ben beyaz ile oynayabilir miyim? DediGülten -Tabi kardeşim oynayabilirsin? DediGülten bu seferde annesine -Anneciğim yarın bulut ile karanın aşılarını yapacağız değil mi?Annesi -Evet, kızım, onlar artık bizim ailemize katıldılar onların sağlığı sizin sağlığınız kadar çok önemli dedi. Gülten ve Elif gülümseyerek annelerine sarıldılar, bunu gören minik bulut ve kara da onlara küçük küçük havlamalar ile sarılarak ayaklarının dibinde zıplamaya kadar park yerinde eğlendiler, yorgun düşünce anneleri Elif ve Gülten ve pamuk ile karaya yerde küçük bir döşek sererek, uyumaları için üstlerine yorgan örttü. Akşam’a doğru uykularında neşe içinde dinlenmiş uyandılar ve tekrardan güle oynaya evlerinin yoluna doğru yürümeye AluçDEV HAMSİ Yavru hamsi annesi ile birlikte Karadeniz’de yaşıyormuş. Onlar sık sık deniz yüzeyine çıkıp etrafı seyrediyorlarmış. Yavru hamsi annesini sorduğu sorularla bunaltıyormuş “ Anne, bu dünya niye var? Sen neden varsın? Ben neden varım? Bu deniz niye dalgalı? Neden büyük balıklar küçük balıkları yiyor? “Annesi yavru hamsinin sorduğu sorulara bir cevap bulamazken, yavru hamsi bir soru daha sormuş “ Anne, sen anne olmuşsun ama neden az büyümüşsün? Pek çok balığın yavrusu senden büyük. “Bunun üzerine annesi “ Yavrum, hamsiler en çok yirmi santimetre olurlar. Bizim cinsimiz böyle. Fazla uzamıyoruz. “Yavru hamsi “ Anne, balinalar yirmi metre olurmuş. Ben de büyüdüğümde yirmi metre olabilir miyim? Bunun için ne yapmam gerekir? “Anne hamsi “ Canım yavrum, beni geçen yıla döndürdün. Aynı şeyi ben de düşünmüştüm. O zamanlar senin kadar bir yavruydum. Palamut sürüsü, bizim sürüyle birlikte annemi de yutmuştu. Tek ben kurtulmuştum ama bu koca denizde yalnız ve çaresiz kalmıştım. Birden uzaklardan gökkuşağı belirdi. Gökkuşağının altından geçenin dileği kabul olurmuş. Çok uğraşmama karşın, gökkuşağına erişemedim. “Yavru hamsi “ Anne, gökkuşağının altından geçebilseydin, ne kadar büyümek isterdin? “Anne hamsi “ Dünya denizlerinde yaşayan en büyük balık olmak isterdim. Değil palamut beni yutacak, köpekbalıkları bile benden korkardı. “Anne hamsi birden bakışlarını uzaklara çevirmiş. Gözlerini kısmış. Denizle göğün birleştiği yere yakın, çok uzaklarda, gökyüzünde, gökkuşağı belirmiş. İki ay önce deniz dibine kırk bin tane kadar yumurta bırakmış ama tamamına yakını deniz canlıları ve balıklar tarafından yenmiş, yutulmuş. Sadece bu, şimdi yanında olan ilk ve tek yavrusu yumurtadan çıkıp, dünyaya merhaba demiş. Onun sorduğu sorulara bakıp da bazı yaşam normlarına diş geçirebileceğini anlamış. Standartlar paramparça olmalıymış. Böylece denizaltı dünyasında hamsi, değişim geçirerek, yeniden hamsi “ Bak yavrum, ilerde gökkuşağı belirdi. Git ve onun altından geç. Dilek dilemeyi unutma. “Yavru hamsi hızla ileri atılmış. İşte gökkuşağı oradaymış. Hemen şimdi altından geçerim, diye düşünmüş. Aya giden füzeden daha hızlıymış. Yeryüzünün tüm karmaşasını önüne katmış, kovalıyormuş. Aniden önüne bir palamut çıksa ne yazarmış? Bir palamut değil, bin palamut bir damla duman olsa üfler geçermiş. Yavru hamsinin şansına gökkuşağı bu sefer yakındaymış. Gökkuşağının altından geçerken, dünya denizlerinde yaşayan en büyük balık olmak istiyorum, hamsi hareketlerinin yavaşladığını fark etmiş. Başı dönüyor ve gözleri kararıyormuş. Ağır ağır ilerlemeye devam etmiş. Başının dönmesi geçmeye başlamış. Artık gözleri kararmıyormuş. Etrafında toplanan balıklar, hayret dolu bakışlarla ona bakıyorlarmış.“ Ne kadar da büyük! “ “ Hamsi değil mi o? “ “ Hiç bu kadar büyük hamsi olur mu? “ “ Olmaz ama olmuş işte. “ diye konuşuyorlarmış. “ Fazla yanına sokulmayalım, bizi yutmasın. “ “ Akıllım, hamsiler balık yemez ki, onlar planktonla beslenir. “ “ Kaç metre var bunun boyu? “ “ Yirmi metre var. “ “ Hey, dev hamsi, sen bu boyla Karadeniz’de barınamazsın, okyanusa gitmelisin. “Dev hamsi konuşmuş “ Neden barınamazmışım? Ben bu denizde doğdum. Ben Karadeniz hamsisiyim. ““ Normal boyutlarda olsaydın olurdu ama bu boyutlarda olmaz. Dev gövdeni besleyecek kadar plankton burada bulamazsın. Karadeniz’in iki yüz metreden aşağısında yaşam yoktur. Dar alanda hareketlerin kısıtlanır. Var git okyanusa dünya seni tanısın. “Dev hamsi iki gün oralarda annesini aramış. Balıklardan öğrendiğine göre, hamsi sürüsü ile birlikte annesi de, palamut sürüsünü peşine takmış, İstanbul Boğazı’ndan Marmara’ya kaçmış. Zaten okyanusa gitmek için, Marmara’dan geçmesi gerekliymiş. Dev hamsi, annesini Marmara Denizi’nde hamsi bir hafta boyunca annesini Marmara’da aramış ama bulamamış. Yavruyken palamutlara yakalanmayan annesi şimdi hiç yakalanmazmış. Balıkçı ağlarına takılmadıysa, bir yerlerde mutlaka saklanıyormuş. Bu iri cüssesiyle onu kıyıda, köşede araması olanaksızmış. Dev hamsi daha sonra Çanakkale Boğazı’ndan geçerek Ege’ye, oradan da Akdeniz’e ulaşmış. Dev hamsiyi kıyılardan ve gemilerden gören insanlar fotoğrafını hamsi dört ay Akdeniz’de kalmış. Pek çok yeri gezmiş, dolaşmış. Burada yaşayan deniz canlılarıyla arkadaş olmuş. Birkaç yerde köpekbalıklarıyla karşılaşmış. Ortalama dört-beş metre boylarındaki köpekbalıkları dev hamsiye hayret dolu bakışlarla bakmışlar. Çok şaşırdıklarını söylemişler. Ona dostça davranmışlar. Nasıl olup da bu kadar büyüdüğünü sormuşlar. Dev hamsi de olanları anlatmış. Gördüğü ilgiden memnun kalmış. Daha sonra bir yılan balığının kılavuzluğunda Cebelitarık Boğazı’nı geçip, Atlas Okyanusu’na giriş hamsi, yılan balığı ile birlikte, önce kuzeye doğru uzun süre gitmiş. İzlanda yakınlarına kadar gelmişler ama giderek soğuyan hava onları caydırmış. Ters yüz edip geri dönerek, Brezilya kıyılarına sokulmuşlar. Daha sonra güneydoğuya doğru yüzerek, Afrika’yı dolanıp, doğuya ilerlemişler ve Avustralya’ya ulaşmışlar. Dilden dile, gönülden gönüle dev hamsi adı ulaşmış ve dünya denizlerinde ünü giderek yayılmış. O, şöhret basamaklarını hızla yıl sonra İnsanlar arasında en çok tanınan kimmiş? Dünyada yaşayan yedi milyar insan varmış. Bu kadar insanın tanıdığı bir kişi olamazmış. Dünya denizlerinde yaşayan yüz milyardan fazla canlının hepsinin tanıdığı varmış ve o da, dev çıkalı beri aradan on yıl geçmiş ve dev hamsi on yaşına girmiş. Hamsiler, en çok dört yıl yaşarmış. Hamsi yine hamsi ama boyutları arttığı için, yaşam süresi uzamış. Dünyada insan dışındaki canlı varlıklar arasında yaşam süresi açısından şöyle bir kural varmış Genelde küçük canlılar az, büyük canlılar çok yaşarmış. Yirmi santimetrelik hamsi dört yıl yaşarsa, yirmi metrelik hamsi kırk yıl yaşarmış. Bu bir doğru orantıymış. Balinalar ortalama kırk yıl yaşadığına göre, hamsi balinası da varsın kırk yıl DİŞLERİNİ ŞÜKRÜ “ Yaşasın! Şükrü yine çikolata yemeye başladı. Biz sevinmeyelim de kimler sevinsin. Aramıza yeni arkadaşlar katılacak. Çalışmalarımız daha bir hızlanacak. İyi ki Şükrü ağız sağlığının, dişleri korumanın, diş fırçalamanın önemini bilmiyor. Bilseydi biz burada Şükrü’nün dişlerine elimizden geldiğince zarar verebilir miydik? Şükrü’nün dişlerini kemirebilir, bir daha asla eski durumuna getirilemeyecek şekilde tahrip edebilir miydik? ““ Haklısın mikrop kardeş. Şükrü her yemekten sonra, bırak her yemeği her akşam yatmadan önce dişlerin mutlaka fırçalanması gerektiğini bilseydi, sen o soruları bana soramayacak ve biz şimdi burada olmayacaktık. ““ Ne o? Neden birden durgunlaştın? Sanki Şükrü’nün bilgisizliğine üzülüyormuş gibi bir halin var. Şükrü dişlerini fırçalamıyorsa suç bizim mi yani? Fırçalamasa daha iyi değil mi? Baksana güzel güzel Şükrü’nün dişlerini kemirip duruyoruz. Hem sen elini biraz çabuk tut da Şükrü’nün azı dişinde açmaya çalıştığın o kanalı biraz genişletip içine yuvanı kur. Yeni gelenlerle sayımızın artacağının farkındasın sanırım. Sonra işsiz kalırsın bilmiş ol. ““ Kim işini kaybedecekmiş? Yok daha neler. Bu azı dişi ötekilerden daha büyük ve geniş olduğu için ben size göre daha ağır çalışıyormuş gibi görünüyorum. Oysa her şey apaçık ortada. En hızlı çalışan benim ve en geniş yuva benim yuvam. ““ Hah hah ha…Güleyim bari. En geniş yuva senin yuvan demek ki? Peki kabul. Teori olarak gayet güzel. Bu teoriyi bana nasıl ispat edeceksin bakalım. İşte ben kendi yuvama rahatlıkla sığışıyorum. Sen bırak sığışmayı o minnacık yere kafan girmez, kafan. “İki mikrop arkadaş bu şekilde konuşmalarını sürdürürken arkalarında durmakta olan baş mikrobun farkında mikrop “ Hey, siz ikiniz! Kesin konuşmayı. Kendinizi nerede sanıyorsunuz? Canımı sıktınız benim. İkinizden biri fazla burada. En hızlı çalışanınız burada kalır, öteki gider. Açılın bakalım şöyle, yaptığınız işi görelim. “Baş mikrop gerekli kontrolü yaptıktan sonra ikinci mikrobun işine son verdi. Yerine gelen mikropların en irisini, en güçlüsünü getirdi. Baş mikrop ikinci mikrobu götürdükten sonra yeni gelen çalışma arkadaşının hırsla işe giriştiğini, Şükrü’nün azı dişini hızla oymaya başladığını gören birinci mikrop heyecanlı bir şekilde bağırdı“ Yaşsa kocaman! Parçala Şükrü’nün dişlerini. Hiç acıma Şükrü’ye. Hepimiz elele verelim, tüm gücümüzle çalışalım da en kısa zamanda dişlerden bir tanesini bile sağlam bırakmayalım. Şükrü’nün dişlerinin hepsi çürüyüp gidecekse kabahat kimin? Fırçalasaydı efendim Şükrü dişlerini, bizleri dişleri arasında barındırmasaydı. Yaptığımızdan dolayı kimsenin bize kızmaya hakkı yok. Biz mikrobuz, işimiz bu.”Yeni gelen mikrop birkaç ay içinde üzerinde çalıştığı azı dişinin iç kısımlarına ulaştı. Burası dişin sinir uçlarının bulunduğu bölümdü. Ne yazık ki, o diş ağrımaya başladı. Bu ağrının cefasını dişlerini fırçalamayan Şükrü çekecekti. Şükrü bir gün evlerinin yakınındaki arsada oynarken dişi yine ağrımaya başladı. Arkadaşlarından izin alan Şükrü oyunu bıraktı ve bir eliyle çenesini tutarak evine doğru yürümeye başladı. Attığı her adımda ağrının giderek fazlalaşması ve dayanılmaz duruma gelmesi sonucu, kendini çok sıkmasına karşın, Şükrü ağlamasına engel gelmekte olan genç bir adam, Şükrü’nün ağladığını görünce durdu ve ona neden ağladığını sordu. Şükrü dişinin çok ağrıdığını, günlerdir bu ağrıların kendisine rahat ve huzur vermediğini, ağrılar yüzünden geceleri uyuyamadığını, ağrıların bazen kendiliğinden yok olduğunu fakat birdenbire tekrar başladığını ağlayarak anlattı. Genç adam, çocuğun bu derece acılar içinde kıvranmasına göz yummadı. Şükrü’nün elinden tutarak onu en yakın dükkâna götürdü ve bir diş macunu ile bir diş fırçası aldı. Dükkanın önündeki çeşmede Şükrü’nün dişlerini fırçalamasına yardımcı olan genç adam, Şükrü’nün dişinin ağrısının geçtiğini söylemesi üzerine“ İşte Şükrü, diş fırçalamanın ne kadar yararlı olduğunu kendi gözlerinle gördün. Çikolata, şeker ve yenen her şeyden sonra ağızda dişler arasında kalan artıklar, kırıntılar kısa zamanda kimyasal değişime uğrayarak aside dönüşür. Bu asit içinde pek çok türden mikrop bulunur. Bu mikroplar diş minelerine büyük zarar verir, onları yavaş yavaş oymaya başlar. Eğer biz dişlerimizin çürümemesini, ağrımamasını istiyorsak yemek yedikten sonra dişlerimizi fırçalamalıyız “ diyerek Şükrü’yü evinin önüne kadar getirdi.“ Sakın unutma Şükrü, her yemekten sonra dişlerini fırçala. Şimdi sana iyi günler dilerim. “Bunun üzerine Şükrü, sevinçle “ Çok teşekkür ederim, Serdar Abi. Bundan sonra dişlerimi devamlı olarak fırçalayacağım. Size de iyi günler “ diyerek evine Yıldırım

okul öncesi atatürk ile ilgili kısa hikayeler